دوستی با سیدالشهدا(ع) چگونه دنیای ما را بهشتی میکند؟ / امام حسین (ع) بارزترین مصداق طمأنینه است
تاریخ انتشار: ۲۳ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۸۱۲۸۱۹
امام حسین(ع) آن قدر مقرّب است، آن قدر شبیه خداست که خودش بهشت است. شاید برای همین است که به مجلس یادبود امام حسین(ع)، روضه (باغ بهشت) میگویند. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، طاهرهسادات طباطبائی امین، استادیار دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم دانشکده علوم قرآنی تهران، در یادداشتی اختصاصی برای تسنیم نوشت:
ملاکهای گزینش مطالب ویژه محرم/ مهمترین ملاکهای منابع تاریخیچرا میگوییم: لعنت به دنیا؟1 چرا میگوییم: دنیای سیاه من.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ما دو تا دنیا داریم؛ یکی دنیایی که خدا آفریده و سراسر خیر و خوشی است. این دنیا شامل همهی لذتها و زیباییهای مادی و معنوی؛ جسمی و روحی، تفریحی و رفاهی است.
دیگری دنیای درون ما است که خود میآفرینیم. ما گاهی با حسادت، زیادهخواهی، نفرت، و نظیر آن، برای خود دنیای سیاهی میسازیم که دائم رنجمان میدهد. برای همین است که میگوییم: لعنت به دنیا؛ یعنی لعنت به سیاهیهای خودم، اُف بر منفیبافی و تاریکیهای ذهنم که ساخته و پرداختهی خودم است. تاریکی را خدا نیافریده. خدا نور را آفریده، اما من نور را نگرفته ام و وجودم از نور عقب مانده است. نبودِ نور هم چیزی نیست جز تاریکی. خدا عدم نیافریده. این من هستم که با پرهیز از نور! خودم را و دنیایم را تاریک کردهام. پس لعنت بر این دنیای ظلمانی. انرژی منفی که میگویند همین است. وقتی انرژی مثبت به خودم و اطرافیانم نمیدهم، تبدیل میشوم به عدم انرژی. موجود عدمی اصلا وجود ندارد. خدا عدم را نیافریده. من با نومیدی و بدخواهی و بداندیشی باعث فقدان انرژی میشوم. این است دنیای سیاه من، یا تو، یا او.
اما جای امید هست، که با خویشتنداری و مراقبه میتوان دنیای درون را تغییر داد.
اگر مثبتاندیش باشیم و عبارت: "ما رَأیتُ الا جمیلاً" تکیه کلام دلمان باشد؛ سیاهی درونمان سفید میشود. میدرخشیم. به حدّی که شبیه بهشت میشویم. در بهشت همهچیز زیبا و با شکوه است: "وَإِذا رَأَیتَ ثَمَّ رَأَیتَ نَعِیماً وَ مُلْکاً کبِیراً"4
اگر اسب چموش خود برتربینی را به افسار بکشیم؛ اگر برای خود و دیگران خیر بخواهیم، دنیای ما زیبا و روشن است. این خیرخواهی شعاعی است که از روح خداییِ ما میتابد. خدایی که خیر مطلق است و جز خیر از او صادر نمیشود.
هرچه به خدا نزدیکتر (یعنی شبیهتر) شویم؛ از دنیای پرخیری که خدا آفریده بیشتر لذت میبریم؛ قربةً الی الله تفریح میکنیم؛ همسو با دستور او طالب لذت خویش و رفاه دیگرانیم.
اگر چیزی یا شخصی مانع خواستههای ما است، در پی آنیم که مانع را از سر راه برداریم؛ بدون اینکه کسی را تخریب کنیم، یا او را از چشم دیگران بیندازیم.
بله میتوانیم بالا برویم و حتی پلههای ترقی دنیوی را بپیماییم اما کسی را سر راهمان خُرد نکنیم و دلی را نشکنیم و به حریم دیگران چنگ نزنیم.
این تلاش، دنیای ما را با آن دنیای زیبایی که خداوند آفریده همرنگ و همسو میکند؛ همگام میشویم با خدا. آنگاه میتوانیم بگوییم: دنیای قشنگ من. در این صورت همه کارهایمان خدایی است.
مثلا وقتی افرادی حق ما را رعایت نکردند، سکوت نمیکنیم، حرف میزنیم، اما به گونهای که خدا بپسندد. حرف ما آن قدر رنگ خدا خواهد داشت که خیلیها به خودشان میآیند. با اندیشهی درست سخن میگوییم و اطرافیان پی میبرند که ما در عین اینکه ستم را نمیپذیریم، زیرابِ کسی را هم نمیزنیم.
یا مثلا وقتی خدا و پیغمبر میفرمایند: غیبت، مردار متعفّنی است که حتی شنیدنش هم ممنوع است5؛ ما به هر آدمی که پشت سر دیگران حرفی بزند، علامت "ایست" میدهیم و میگوییم: "این لاشهی غیبت را به من نشان نده، که خوردنش تو را مسموم میکند و بوی تعفنش مرا رنجور..."
دیگر نگران نیستیم که مبادا این آدم را از دست بدهیم؛ چرا که به سخن خدا ایمان داریم. بسا همین آدم از فردا بیشتر به ما اعتماد میکند. او مطمئن است که ما پشت سر او نیز بدگویی نخواهیم کرد. آنگاه میتوان گفت: ما مؤمنیم. مؤمن یعنی ایمنی دهنده، یعنی همه از دست و زبانش در امانند. دوست و دشمن در کنارش امنیت را لمس میکنند. مؤمن از صفات خداست. خدای ایمنی دهنده. چقدر میتوانیم شبیه خدا شویم؟
بعضیها آنقدر با خدای سراسر خیر، نزدیک و همسو شدهاند که دنیایشان روشن، روشنی بخش، ایمن، و ایمنیبخش است. دل میربایند. وقتی به سمتشان میروی احساس میکنی چیزی از بهشت کم ندارند.
از این بالاتر هم داریم. امام حسین(ع). کسی که بارزترین مصداق طمأنینه است و به بالاترین مقام (راضی بودن و مرضی بودن) رسیده، سورهها6و آیهها 7 را به نام خود رقم میزند. یک دنیا را نه؛ همهی عوالِم را تسکین میدهد. آنقدر مقرّب است، آنقدر شبیه خداست که خودش بهشت است: فَأَمَّا إِنْ کانَ مِنَ الْمُقَرَّبینَ. فَرَوْحٌ وَ رَیْحانٌ وَ جَنَّةُ نَعیمٍ. 8 هر کس از مقرّبان باشد خودش روح و ریحان و بهشتِ نعیم است.9 این بهشت در همین دنیاست قبل از آخرت.
چرا؟ گاهی ائمه(ع) میفرمایند مصداق مقربان در این آیه حضرت علی(ع) و امامان بعد از اوست 10؛ گاهی هم میفرمایند: حضرت علی(ع) و یاران اوست.11
شاید میخواهند بگویند: ما بهشت شدیم شما هم اگر دنبال ما بیایید بهشت میشوید. حیف است که فقط بهشتی شدن را آرزو کنید؛ دنیای درونتان را رَوح و ریحان کنید.
روز قیامت دیر است؛ همینجا طعم بهشت را بچشید.
شاید برای همین است که به مجلس یادبود امام حسین(ع)، روضه میگویند. روضه یعنی باغ بهشت. از سنخ بهشت باشیم، تا بهشت را بهتر حس کنیم.
1. از حضرت عیسی(ع) پرسیدند: عملی به ما بیاموز که محبوب خدا شویم؛ آن حضرت فرمودند: دنیا را ناخوشایند بدانید: "أَبْغِضُوا الدُّنْیَا یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ" (مجلسی، 1403ق، ج14، ص328) امیرالمؤمنین(ع) نیز نسبت معکوس و رابطهی تضاد میان خدادوستی و دنیادوستی را تبیین فرمودند: "إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَأَخْرِجُوا مِنْ قُلُوبِکُمْ حُبَّ الدُّنْیَا" (تمیمى آمدى، 1410ق، ص259) این دسته از آیات و روایات ناظر بر دنیای نکوهیدهای است که انسان را از خداوند دور میکند.
2. قال رسول الله(ص): "لاتسبُّواالدهر، فإنَّ الله هو الدهر، یُقلِّب لیلَه ونهارَه"؛ حضرت رسول فرمود: به دنیا دشنام نگویید که دنیا (کارِ) خداست.
3. انسان دو دنیا دارد: یکی ممدوح و یکی مذموم. آنچه ممدوح است حصول در این نشئه که دارالتربیة و دارالتحصیل و محل تجارت مقامات و اکتساب کمالات و تهیه زندگانی سعادتمند ابدی است که بدون ورود در اینجا امکانپذیر نیست پس، عالم مُلک، که مظهر جمال و جلال است و محضرِ شهادتِ مطلقه است، به یک معنی مذمتی ندارد و آنچه مذموم است دنیای خود انسان است، به معنی وجه قلب به طبیعت و دلبستگی و محبت آن است که آن منشأ تمام مفاسد و خطاهای قلبی و قالبی است. (مجلسی، مرآة العقول، ج8، ص263)
4. سوره انسان، آیه 20، ترجمه: (و چون آن جایگاه نیکو را مشاهده کنی عالی، پرنعمت، و کشوری بینهایت بزرگ خواهی دید)
5. خداوند فرموده است: یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثِیرًا مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ ۖ وَلَا تَجَسَّسُوا وَلَا یَغْتَبْ بَعْضُکُمْ بَعْضًا ۚ أَیُحِبُّ أَحَدُکُمْ أَنْ یَأْکُلَ لَحْمَ أَخِیهِ مَیْتًا فَکَرِهْتُمُوهُ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَحِیمٌ. سوره حجرات، آیه11،
ترجمه: اى کسانى که ایمان آوردهاید، از بسیاری از گمانهاى بد درباره دیگران بپرهیزید و به آنها ترتیب اثر ندهید، چرا که پارهاى از گمانها گناه است و درصدد کشف عیوب مردم برنیایید، و یکدیگر را غیبت نکنید که غیبت کردن،درست مانند این است که کسى گوشت مرده برادر خود را بخورد؛ آیا شما دوست دارید گوشت برادر خود را که مرده است بخورید؟ قطعاً این کار برای شما ناخوشایند است؛ پس بدگویی پشت سرِ دیگران را نیز ناخوشایند بدانید و از خدا بترسید و به درگاه او از این گناهان توبه کنید که خداوند بسیار توبه پذیر و مهربان است.
همچنین امام حسین (ع) به شخصی که پشت سرِ دیگری حرف میزد، فرمود: خود را از غیبت بازدار، چون غیبت، لقمه سگهای آتش جهنم است: یاهذا کفّ عن الغیبة فإنّها إِدامُ کِلابِ النّارِ. (تحف العقول، ص177)
6. در حدیثی از امام صادق(ع) در باب ثواب قرائت سوره فجر آمده است که: إقرءوا سورة الفجر فی فرائضکم و نوافلکم فإنها سورة الحسین ابن علی علیهما السلام من قرأها کان مع الحسین علیه السلام یوم القیامة فی درجته من الجنة إن الله عزیز حکیم. (العروسی الحویزی، تفسیر نورالثقلین، ج5، ص571)؛ ترجمه: سوره فجر را در نمازهای واجب و مستحبتان بخوانید، زیرا این سوره، سوره حسین بن علی(ع) میباشد. هر کس این سوره را بخواند، روز قیامت در بهشت با امام حسین و در درجه ایشان میباشد. خدا شکست ناپذیر و حکیم است.
7. شیخ عبدالله بحرانی پس از نقل روایتی که از امام صادق(ع) در خصوص سوره فجر و اختصاص آن به امام حسین(ع) بیان شد، مینویسد: یکی از حاضران پس از بیان امام صادق(ع) عرض کرد: چگونه این سوره، سوره امام حسین(ع) است؟ حضرت فرمود: انما یعنی الحسین بن علی ـ علیهما السّلام ـ فهو ذو النفس المطمئنه الراضیه المرضیه و اصحابه من آل محمد ـ صلوات الله علیهم ـ الرضوان عن الله یوم القیامه و هو راض عنهم، و هذه السوره فی الحسین بن علی و شیعته و شیعه آل محمد خاصه. (بحرانی، سید هاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، ج4، ص461؛ و بحارالانوار، ج24، ص93 و ج44، ص218)؛ ترجمه:
امام صادق(علیه السلام) در تفسیر آیه میفرماید: این آیه درباره حسین بن علی ـ علیهما السّلام ـ است؛ چرا که آن بزرگوار صاحب نفس مطمئنه بود و از خدا راضی بود و خدا نیز از او راضی بود، و یاران آن بزرگوار از خاندان محمد(ص) از خداوند راضی بودند و خداوند نیز از آنها راضی بود، و این سوره فقط درباره حسین بن علی و شیعیان او و شیعیان آل محمد(ص) است.
8. سوره واقعه: 88-89.
9.جوادی آملی، تسنیم، ج2، ص471.
10. عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ زَیْدٍ عَنْ أَبِیهِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع عَنْ قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَّ «فَأَمَّا إِنْ کانَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ فَرَوْحٌ وَ رَیْحانٌ وَ جَنَّةُ نَعِیمٍ قَالَ: هَذَا فِی أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَالْأَئِمَّةِ مِنْ بَعْدِهِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ. (تأویل الآیات الظاهرة فی فضائل العترة الطاهرة، ص629.) ترجمه: امام باقر علیه السلام فرمودند: این آیه دربارهی امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) و امامانی است که پس از او میآیند.
11. عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ فِی قَوْلِهِ تَعَالَى فَأَمَّا إِنْ کانَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ: نَزَلَتْ فِی عَلِیٍّ ع وَ أَصْحَابِهِ. (ابن شهراشوب، مناقب آل أبی طالب علیهم السلام، ج3، ص231) ترجمه: از ابن عباس روایت شده است که این آیه دربارهی حضرت علی علیه السلام و یارانش نازل شده است.
پیوند میان انقلاب اسلامی و محرم/ جمهوری اسلامی هنوز هم از عاشورا نیرو میگیردیادداشت| تحلیلی بر زمینههای بروز و عوامل تداوم انقلاب اسلامی با تاکید بر مکتب عاشوراانتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: امام حسین ع حسینیه تسنیم امام حسین ع حسینیه تسنیم علیه السلام حسین بن علی امام صادق ع امام حسین ع پشت سر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۸۱۲۸۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
معرفی شخصیت حجتالاسلام مطلبی مصداق امر به معروف است
به گزارش خبرنگار مهر، مراسم رونمایی از کتاب «رضای انقلاب» عصر امروز دوشنبه ۱۷ اردیبهشت در تالار اندیشه سوره مهر انقلاب اسلامی برگزار شد.
حجت الاسلام موسیپور نماینده ولی فقیه و رییس شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی در اینمراسم گفت: در تولید محتوا و منابع فرهنگی اقدامات خوبی انجام و در جایگاه مطلوبی هستیم اما نقص ما در فرآوری و ارایه تولیدات فرهنگی است.
وی افزود: همانطور که اگر در مواد معدنی ارزش افزوده نداشته باشیم موفق نیستیم. موضوعات فرهنگی نیازمند فراوری است و در بهرهوری از کانیهای غنی معنوی و فکری نقص داریم و باید برای جبران این نقص فکر کرد. ما در بهرهوری معنوی هم مشکل داریم و باید برای آن نیز فکر کرد. اندکی بهره وری در حوزه های انرژی و نفتی و مانند آن بسیاری از مشکلات کشور را برطرف میکند. در حوزه فرهنگی همانگونهکه در تولید توجه میکنیم باید به بهره وری از این تولیدات و برداشت از آن اقدام کنیم. ما چهره های بزرگ فرهنگی داریم اما در جامعه از آثار چنین چهره هایی بهره برداری نمیکنیم و از آثار و برکات انها بهرهمند نیستیم. این چهرهها را باید بشناسانیم و منش آنان را در جامعه ساری و جاری کنیم.
رییس شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی در پایان گفت: قلب سلیم، صداقت، صراحت و شجاعت از ویژگیهای بارز حجت الاسلام مطلبی است. تبعیت محض از ولایت از دیگر ویژگیهای ایشان است.
حجتالاسلام سعید فخرزاده نویسنده کتاب رضای انقلاب هم در اینمراسم گفت: ممکن نیست کسی که در حوزه انقلاب کار میکند حجت اسلام مطلبی را که امام جماعت مسجد ابوذر بوده، نشناسد.
وی با بیان سوابق ۷۰ ساله انقلابی این چهره فرهنگی گفت: برای نگارش کتاب سوالات و موضوعات متعددی مطرح و نکاتی بیان شد که با لحن ساده و بیانی شیوا به رشته تحریر درآمدند و در ۷ فصل از جمله زندگینامه ، دوران حیات حوزوی، مبارزات ۱۵ خرداد و منبرها تدوین شدند.
فخرزاده گفت: حجتالاسلام مطلبی، الگوی متعالی چهرههای فرهنگی و انقلابی است. معرفی چنین چهره هایی امر به معروف در جامعه است و این مهم با رونمایی از کتاب رضای انقلاب محقق شد.
کد خبر 6098576 زینب رازدشت تازکند