نور این سوره در قیامت شما را همراهی میکند + صوت آیات
تاریخ انتشار: ۱۴ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۷۷۱۶۳۱
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره فجر هشتاد و نهمین سوره قرآن است و در جزء سی ام آن قرار دارد.
سوره فجر با سوگند آغاز میشود و به سرگذشت قوم عاد، ثمود و فرعون و فساد و طغیان آنان اشاره میکند و میگوید انسان در معرض آزمایش الهی قرار دارد؛ اما عدهای در این آزمایش شکست میخورند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سوره فجر به سوره امام حسین (ع) شهرت دارد و در احادیث منظور از «نفس مطمئنه» در آیات پایانی آن، امام حسین (ع) است.
در آیه دوم سوره فجر، پروردگار به شبهای دهگانه سوگند یاد کرده است. بسیاری از مفسران شیعه و سنی معتقدند، مراد از «لَیالٍ عَشْرٍ» ده روز ابتدایی ماه ذی الحجه است. از همین رو، پیامبر (ص) درباره فضیلت سوره فجر در تفسیر مجمع البیان فرمودند: هر کس سوره فجر را در شبهای دهگانه (ده شب ابتدایی ذی الحجه) تلاوت کند، خداوند او را میبخشد و اگر در بقیه روزها تلاوت کند، نوری در قیامت همراه او خواهد بود.
امام صادق (ع) نیز در این باره میفرماید: سوره فجر را در نمازهای واجب و مستحب بخوانید که سوره حسین بن علی (ع) است. هر کس آن را قرائت کند در قیامت، در بهشت با او در یک رتبه است.
فایل صوتی تلاوت سوره فجر با صدای عبدالباسط محمد عبدالصمد
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی متن سوره فجر همراه با ترجمهبِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدای بخشاینده مهربان
وَ الْفَجْرِ ﴿١﴾
سوگند به سپیدهدم (۱)
وَ لَیَالٍ عَشْرٍ ﴿٢﴾
و به شبهاى دهگانه (۲)
وَ الشَّفْعِ وَ الْوَتْرِ ﴿٣﴾
و به جفت و تاق (۳)
وَ اللَّیْلِ إِذَا یَسْرِ ﴿٤﴾
و به شب وقتى سپرى شود (۴)
هَلْ فِی ذَٰلِکَ قَسَمٌ لِّذِی حِجْرٍ ﴿٥﴾
آیا در این براى خردمند نیاز به سوگندى دیگر است؟ (۵)
أَلَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِعَادٍ ﴿٦﴾
مگر ندانستهاى که پروردگارت با عاد چه کرد؟ (۶)
إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ ﴿٧﴾
با عمارات ستوندار ارم (۷)
الَّتِی لَمْ یُخْلَقْ مِثْلُهَا فِی الْبِلَادِ ﴿٨﴾
که مانندش در شهرها ساخته نشده بود؟ (۸)
وَ ثَمُودَ الَّذِینَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ ﴿٩﴾
و با ثمود همانان که در دره تختهسنگها را مىبریدند؟(۹)
وَ فِرْعَوْنَ ذِی الْأَوْتَادِ ﴿١٠﴾
و با فرعون صاحب خرگاهها و بناهاى بلند؟ (۱۰)
الَّذِینَ طَغَوْا فِی الْبِلَادِ ﴿١١﴾
همانان که در شهرها سر به طغیان برداشتند (۱۱)
فَأَکْثَرُوا فِیهَا الْفَسَادَ ﴿١٢﴾
و در آنها بسیار تبهکارى کردند (۱۲)
فَصَبَّ عَلَیْهِمْ رَبُّکَ سَوْطَ عَذَابٍ ﴿١٣﴾
تا آنکه پروردگارت بر سر آنان تازیانه عذاب را فرونواخت (۱۳)
إِنَّ رَبَّکَ لَبِالْمِرْصَادِ ﴿١٤﴾
زیرا پروردگار تو سخت در کمین است (۱۴)
فَأَمَّا الْإِنسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَکْرَمَهُ وَ نَعَّمَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَکْرَمَنِ ﴿١٥﴾
اما انسان هنگامى که پروردگارش وى را مىآزماید و عزیزش مىدارد و نعمت فراوان به او مىدهد، مىگوید: پروردگارم مرا گرامى داشته است (۱۵)
وَ أَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَیْهِ رِزْقَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَهَانَنِ ﴿١٦﴾
و اما چون وى را مىآزماید و روزىاش را بر او تنگ مىگرداند، مىگوید: پروردگارم مرا خوار کرده است (۱۶)
کَلَّا ۖ بَل لَّا تُکْرِمُونَ الْیَتِیمَ ﴿١٧﴾
ولى نه بلکه یتیم را نمىنوازید (۱۷)
وَ لَا تَحَاضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْکِینِ ﴿١٨﴾
و بر خوراک دادن بینوا همدیگر را بر نمىانگیزید (۱۸)
وَ تَأْکُلُونَ التُّرَاثَ أَکْلًا لَّمًّا ﴿١٩﴾
و میراث ضعیفان را چپاولگرانه مىخورید (۱۹)
وَ تُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا ﴿٢٠﴾
و مال را دوست دارید دوست داشتنى بسیار (۲۰)
کَلَّا إِذَا دُکَّتِ الْأَرْضُ دَکًّا دَکًّا ﴿٢١﴾
نه چنان است آنگاه که زمین، سخت در هم کوبیده شود (۲۱)
وَ جَاءَ رَبُّکَ وَ الْمَلَکُ صَفًّا صَفًّا ﴿٢٢﴾
و فرمان پروردگارت و فرشتهها صفدرصف آیند (۲۲)
وَ جِیءَ یَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ ۚ یَوْمَئِذٍ یَتَذَکَّرُ الْإِنسَانُ وَ أَنَّىٰ لَهُ الذِّکْرَىٰ ﴿٢٣﴾
و جهنم را در آن روز حاضرآورند آن روز است که انسان پند گیرد ولى کجا او را جاى پندگرفتن باشد (۲۳)
یَقُولُ یَا لَیْتَنِی قَدَّمْتُ لِحَیَاتِی ﴿٢٤﴾
گوید:کاش براى زندگانى خود چیزى پیش فرستاده بودم (۲۴)
فَیَوْمَئِذٍ لَّا یُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ ﴿٢٥﴾
پس در آن روز هیچ کس چون عذابکردن او عذاب نکند (۲۵)
وَ لَا یُوثِقُ وَ ثَاقَهُ أَحَدٌ ﴿٢٦﴾
و هیچ کس چون در بند کشیدن او در بند نکشد (۲۶)
یَا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ﴿٢٧﴾
اى نفس مطمئنه (۲۷)
ارْجِعِی إِلَىٰ رَبِّکِ رَاضِیَةً مَّرْضِیَّةً ﴿٢٨﴾
خشنود و خداپسند به سوى پروردگارت بازگرد (۲۸)
فَادْخُلِی فِی عِبَادِی ﴿٢٩﴾
و در میان بندگان من درآى (۲۹)
وَ ادْخُلِی جَنَّتِی ﴿٣٠﴾
و در بهشت من داخل شو (۳۰)
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: قرآن کریم سوره فجر آن روز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۷۷۱۶۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جمعی از قاریان قرآن عازم حج تمتع با رهبر انقلاب اسلامی دیدار کردند+ فیلم
به گزارش گروه سیاست خبرگزاری علم و فناوری آنا، در آستانه برگزاری کنگره عظیم حج ابراهیمی و چند روز قبل از دیدار کارگزاران حج با حضرت آیتالله خامنهای، جمعی از قاریان قرآن عازم حج تمتع با رهبر انقلاب دیدار کردند.
در این دیدار چندتن از قرّاء به تلاوت آیات قرآن کریم پرداختند و حضرت آیتالله خامنهای نیز در سخنانی، ضمن توصیه به ورود قاریان به انتقال مفاهیم آیات تلاوت شده به مستمعین و بیان نکاتی درباره تلاوت قرآن و استفاده از فرصت حج، تاکید کردند: «یکی از زیباترین معنویّات اسلامی تلاوت قرآن در مسجد مدینه است؛ جمع بین مسجد و قرآن، جمع بین کعبه و قرآن؛ این یکی از زیباترین ترکیبها است. [آنجا]همان جایی است که قرآن نازل شده؛ همان جایی است که این آیات، اوّلبار بر دل مقدّس پیغمبر وارد شده و ایشان به زبان مبارکشان این آیات را در فضای دُور و بَر کعبه خواندهاند؛ سختی کشیدند، کتک خوردند، اذیّت شدند، بعد فحّاشی شنیدند و خواندند این آیات را و توانستند با همین آیات، تاریخ را بکلّی دگرگون کنند.»
ایشان همچنین ضمن توصیه به قاریان قرآن به انتقال مفاهیم آیات تلاوت شده به مستمعین، افزودند: «تلاوت قرآن ابزار است، وسیله است؛ برای چه؟ برای جاگیر شدن معارف قرآنی در دل؛ در درجهی اوّل این است که رشد میدهد جامعهی اسلامی را. در یک مجلسی که شما قرآن میخوانید، چقدر خوب است بعد از آنکه مثلاً ده دقیقه یا یک ربع تلاوت کردید، بتوانید به قدر پنج دقیقه، ده دقیقه، مضامین همان [آیات]را به همان مستمعِ تلاوتتان منعکس کنید و بگویید این آیاتی که خواندم، اینها را داشت میگفت. این خیلی خوب است؛ این سطح مستمع را، سطح مجلس را، خیلی بالا میبرد.»
انتهای پیام/